ORATIO SUPER PATER NOSTER [OrPat]
MODLITWA NAD „OJCZE NASZ” [On]
(1) O sanctissime Pater noster (Mt 6,9b): creator, redemptor, consolator et salvator noster.
(1) O Przenajświętszy Ojcze nasz (Mt 6,9b): Stwórco, Odkupicielu, Pocieszycielu i Zbawicielu nasz.
(2) Qui es in celis (Mt 6,9b): in angelis et in sanctis; illuminans eos ad cognitionem, quia tu, Domine, lux es; inflammans ad amorem, quia tu, Domine, amor es; inhabitans et implens eos ad beatitudinem, quia tu, Domine, summum bonum es, eternum bonum, a quo omne bonum, sine quo nullum bonum.
(2) Który jesteś w niebiosach (Mt 6,9b): w aniołach i w świętych; oświecając ich ku poznaniu – ponieważ jesteś Światłością, rozpłomieniając ich ku miłości – ponieważ jesteś Miłością, zamieszkując i napełniając ich ku uszczęśliwieniu – ponieważ Ty, Panie, jesteś najwyższym Dobrem, wiecznym Dobrem, od którego pochodzi wszelkie dobro, a bez którego nie ma żadnego dobra.
(3) Sanctificetur nomen tuum (Mt 6,9c): clarificetur in nobis notitia tua, ut cognoscamus, que sit latitudo (cfr. Eph 3,18) beneficiorum tuorum, longitudo promissorum tuorum, sublimitas maiestatis et profundum iudiciorum.
(3) Święć się Imię Twoje (Mt 6,9c): niech zajaśnieje w nas poznanie Twoje, abyśmy umieli pojąć, jaka jest szerokość (por. Ef 3,18) Twoich dobrodziejstw, długość Twoich obietnic, wzniosłość majestatu i głębokość sądów.
(4) Adveniat regnum tuum (Mt 6,10a): ut tu regnes in nobis per gratiam et facias nos venire ad regnum tuum, ubi est tui visio manifesta, tui dilectio perfecta, tui societas beata, tui fruitio sempiterna.
(4) Przyjdź królestwo Twoje (Mt 6,10a): abyś Ty królował w nas przez łaskę i abyś sprawił, byśmy weszli do Twego królestwa, gdzie widzenie Ciebie jest wyraźne, umiłowanie Ciebie doskonałe, towarzystwo z Tobą uszczęśliwiające, rozkoszowanie się Tobą wieczne.
(5) Fiat voluntas tua sicut in celo et in terra (Mt 6,10b): ut amemus te ex toto corde, te semper cogitando, ex tota anima, te semper desiderando, ex tota mente, omnes intentiones nostras ad te dirigendo, honorem tuum in omnibus querendo, et ex omnibus viribus nostris (cfr. Lc 10,27), omnes vires nostras et sensus anime et corporis in obsequium tui amoris et non in aliud expendendo; et proximos nostros amemus sicut et nosmetipsos, omnes ad amorem tuum pro viribus trahendo, de bonis aliorum sicut de nostris gaudendo et in malis compatiendo, et nemini ullam offensionem dando (cfr. 2 Cor 6,3).
(5) Bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi (Mt 6,10b): abyśmy kochali Cię całym sercem – zawsze o Tobie myśląc; całą duszą – zawsze Ciebie pragnąc; całym umysłem – wszystkie nasze zamiary ku Tobie kierując, czci Twojej we wszystkim i ze wszystkich naszych sił szukając (por. Łk 10,27), wszystkie siły nasze i uczucia duszy i ciała na służbę Twej miłości, a nie czegokolwiek innego, przeznaczając; i abyśmy naszych bliźnich kochali jak samych siebie, pociągając wszystkich według sił ku Twej miłości, ciesząc się z dobra innych jak z własnego i współczując [im] w nieszczęściu, i nikomu krzywdy nie wyrządzając (por. 2 Kor 6,3).
(6) Panem nostrum quotidianum da nobis hodie (Mt 6,11): dilectum Filium tuum, Dominum nostrum Jesum Christum, da nobis hodie, in memoriam et intelligentiam et reverentiam amoris quem ad nos habuit, et eorum, que pro nobis dixit, fecit et sustulit.
(6) Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj (Mt 6,11): umiłowanego Syna Twego, Pana naszego Jezusa Chrystusa, daj dzisiaj naszej pamięci zarówno zrozumienie, jak i szacunek dla miłości, którą dla nas miał, i tego wszystkiego, co dla nas powiedział, uczynił i wycierpiał.
(7) Et dimitte nobis debita nostra (Mt 6,12a): per tuam misericordiam ineffabilem, per passionis dilecti Filii tui Domini nostri virtutem et per beatissime Marie Virginis et omnium electorum tuorum merita et intercessionem.
(7) I odpuść nam nasze winy (Mt 6,12a): przez niewysłowione miłosierdzie Twoje, przez moc męki umiłowanego Syna Twojego Pana naszego oraz przez zasługi i wstawiennictwo Najświętszej Maryi Dziewicy i wszystkich Twoich wybranych.
(8) Sicut et nos dimittimus debitoribus nostris (Mt 6,12b): et quod non plene dimittimus, tu, Domine, fac nos plene dimittere, ut inimicos propter te veraciter diligamus et pro eis apud te devote intercedamus, nulli malum pro malo reddentes (Rom 12,17), et in omnibus in te prodesse studeamus
(8) Jako i my odpuszczamy naszym winowajcom (Mt 6,12b): a czego nie odpuszczamy w pełni, Ty, Panie, spraw, abyśmy w pełni odpuszczali i byśmy przez wzgląd na Ciebie prawdziwie miłowali nieprzyjaciół i pobożnie wstawiali się za nimi do Ciebie – nikomu złem za złe nie oddając (Rz 12,17) – i abyśmy w Tobie starali się dla wszystkich być pomocni.
(9) Et ne nos inducas in tentationem (Mt 6,13a): occultam vel manifestam, subitam vel importunam.
(9) I nie wódź nas na pokuszenie (Mt 6,13a): ukryte czy jawne, gwałtowne czy natrętne.
(10) Sed libera nos a malo (Mt 6,13b): preterito, presenti et futuro.
(10) Ale nas zbaw ode złego (Mt 6,13b): przeszłego, obecnego i przyszłego.
(11) Gloria Patri et Filio et Spiritui Sancto, [sicut erat in principio et nunc et semper, et in secula seculorum]. Amen.
(11) Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu, [jak była na początku i teraz, i zawsze, i na wieki wieków]. Amen.