[Cap. XIX: Quod fratres vivant catholice]
[Rozdział 19: O tym, że bracia mają żyć po katolicku]
(1) Omnes fratres sint catholici, vivant et loquantur catholice. (2) Si quis vero erraverit a fide et vita catholica in dicto vel in facto et non se emendaverit, a nostra fraternitate penitus expellatur. (3) Et omnes clericos et omnes religiosos habeamus pro dominis in hiis que spectant ad salutem anime et a nostra religione non deviant, et ordinem et officium eorum et administrationem in Domino veneremur.
(1) Wszyscy bracia niech będą katolikami oraz niech żyją i rozmawiają po katolicku. (2) A jeśli słowem lub czynem ktoś odstąpiłby od wiary i życia katolickiego, a nie poprawił się, ten niech będzie z naszej wspólnoty zupełnie wypędzony. (3) I wszystkich duchownych i zakonników uważajmy za panów w tych sprawach, co należą do zbawienia duszy i nie odbiegają od [życia] naszego zakonu; oddawajmy w Panu cześć ich stanowi, służbie i urzędowi1.
1 Wydaje się, że określenie „omnes religiosos” („zakonnicy”) odnosi się w danym przypadku także (a może przede wszystkim) do tych, którzy prowadzili życie mnisze, czyli do mnichów z zakonu benedyktynów, cystersów, kartuzów. Warto zauważyć różnicę w zapisie pomiędzy in his obecnego rozdziału a in hiis (frRegWo) lub in iis (frReg HD).