[Cap. VI: De recursu fratrum ad ministros et quod aliquis frater non vocetur prior]
[Rozdział 6: O zwracaniu się braci do ministrów i o tym, że nikt z braci nie może być nazywany przeorem]
(1) Fratres, in quibuscumque locis sunt, si non possunt vitam nostram observare, quam citius possunt, recurrant ad suum ministrum hoc ipsi significantes. (2) Minister vero taliter eis studeat providere, sicut vellet sibi fieri, si in consimili casu esset (cfr. Mt 7,12). (3) Et nullus vocetur prior, sed generaliter omnes vocentur fratres minores. (4) Et alter alterius lavet pedes (cfr. Joa 13,14).
(1) Bracia, w jakichkolwiek miejscach się znajdują, jeśli nie mogą zachowywać naszego życia, niech, najszybciej jak mogą, zwrócą się do swego ministra, powiadamiając go o tym osobiście. (2) Minister zaś niech tak się stara z nimi postąpić, jak by tego chciał dla siebie samego, gdyby się znalazł w podobnej sytuacji (por. Mt 7,12). (3) Niech nikogo nie nazywają przeorem, ale niech wszyscy bez wyjątku nazywają się braćmi mniejszymi. (4) I jeden drugiemu niech umywa nogi (por. J 13,4).