AUDITE, POVERELLE [AudPov]
SŁUCHAJCIE NAJUBOŻSZE [ZUbP]
Audite, poverelle dal Signore vocate,
ke de multe parte e provincie sete adunate:
vivate sempre en veritate,
ke en obedienza moriate.
Non guardate a la vita de fore,
ka quella dello spirito è migliore.
Io ve prego per grand’amore
k’aiate discrezione de le lemosene ke ve dà el Segnore.
Quelle ke sunt aggravate de infirmitate
et l’altre ke per loro suò affatigate,
tutte quante lo sostengate en pace,
ka multo venderite cara questa fatiga,
ka ciascuna serà regina en celo coronata cum la Vergene Maria.
Posłuchajcie, powołane przez Pana
i zebrane z wielu stron i krain, najuboższe siostry:
żyjcie zawsze w prawdzie,
skoroście w posłuszeństwie umarły.
Nie przypatrujcie się życiu, co na zewnątrz,
bo życie według Ducha jest o wiele lepsze.
Proszę was przez wielką Miłość,
abyście z [właściwym] rozeznaniem korzystały z jałmużny, jaką Pan wam daje.
Siostry, obarczone ciężarem choroby,
jak i te, które z ich powodu doznają utrudzenia,
proszę, abyście razem znosiły to w pokoju,
bo hojną odpłatę otrzymacie za ten trud bezcenny
i każda stanie się królową w niebie ukoronowaną wraz z Dziewicą Maryją.
[Ponieważ „Audite, poverelle” jest utworem napisanym wierszem, stąd ośmielam się przedstawić także inną, „quasi-poetycką” wersję]
Posłuchajcie ubożuchne, przez Pana wezwane,
a przez Niego z wielu krain i prowincji zebrane:
w prawdzie tylko żyjcie, bo oto na świecie,
przez wasze posłuszeństwo, umarłyście przecie.
Nie spoglądajcie na życie, które obok płynie,
bo nie ma nic słodszego ponad życie w Duchu,
a przez wzgląd na Miłość – o co kornie proszę –
roztropnie korzystajcie z jałmużn, które Bóg wam pośle.
A siostry udręczone niemocy chorobą,
jak i te, co dla nich znoszą utrudzenie,
proszę, by w pokoju niosły własne brzemię.
Bo za trud wasz bezcenny, będziecie jak królowe,
gdy niebieską koronę, Bóg z Najświętszą Dziewicą, włoży wam na głowę.