[6] EPISTOLA DOMINE JACOBE SCRIPTA [EpJac]
[6] LIST DO PANI JAKOBINY Z SETTESOLI [sLJak]
[«Cum autem pervenisset ad S. Mariam et depositus esset in infirmaria, vocavit unum de sociis et dixit illi: „Carissime, Dominus revelavit michi quod in ista infirmitate usque ad talem diem moriar; et scis quod domina Iacoba de Septemsoliis, devota Ordinis nostri carissima, si mortem meam sciret et non interesset, valde inconsolabiliter tristaretur. Ne ergo turbetur, significemus sibi quod, si vult me videre vivum, statim Assisium veniat”. Respondit ille: „Bene dicis, pater; quia, propter magnam devotionem quam ad te habet, esset valde inconveniens quod ipsa non esset in morte tua”. Dixit ergo b. Franciscus: „Porta michi cartam et pennam, et scribe sibi sicut ego dicam tibi”. Et ille incepit scribere:]
[«Gdy zaś przybył do Świętej Maryi i został położony w infirmerii, przywołał jednego z towarzyszy i rzekł mu: „Najdroższy, Pan objawił mi, że w tej chorobie do tego dnia umrę; i wiesz, że najdroższa pani Jakobina de Setttesoli, oddana naszemu Zakonowi, będzie niepociesznie zasmucona, jeśli nie dowie się o mojej śmierci i przy niej nie będzie. Aby nie była zmartwiona, dajmy jej znać, żeby – jeśli chce mnie zobaczyć żywego – przybyła natychmiast do Asyżu”. Ów odpowiedział: „Dobrze mówisz, ojcze, gdyż z powodu wielkiego oddania, które ma do ciebie, byłoby wielce niestosownym, gdyby ona sama nie była przy twojej śmierci”. Powiedział więc święty Franciszek: „Przynieś mi kartkę i pióro, i napisz jej, jak ci podyktuję”. A ów zaczął pisać:]
(1) Domine Iacobe, serve Altissimi, fr. Franciscus, pauperculus Cristi, salutem et societatem Spiritus Sancti in Domino Ihesu Cristo. (2) Scias, carissima, quod michi Cristus benedictus per suam gratiam vite mee terminum futurum in proximo revelavit. (3) Quapropter si vis invenire me vivum, visis litteris, ad S. Mariam de Angelis venire festina. (4) Nam si usque ad talem diem non veneris, me vivum invenire non poteris. (5) Et porta tecum pannum cilicinum in quo corpus meum involvas, et ceram pro sepultura. (6) Rogo etiam quod portes michi de illis comestibilibus que michi consuevisti dare quando infirmabar Rome.
(1) Pani Jakobinie, służebnicy Najwyższego, brat Franciszek, biedaczyna Chrystusa, przesyła pozdrowienie i dar jedności Ducha Świętego w Panu Jezusie Chrystusie. (2) Najdroższa, trzeba, abyś wiedziała, że błogosławiony Chrystus, przez swoją łaskę, objawił mi bliski koniec mojego życia. (3) Dlatego jeśli chcesz zastać mnie żywego, to przeczytawszy ten list, przybądź śpiesznie do Świętej Maryi Anielskiej. (4) Jeśli bowiem nie przyjdziesz do tego oto dnia, nie będziesz mogła zastać mnie żywego. (5) I przynieś ze sobą tkaninę z szorstkiego włosia, którą owiniesz moje ciało oraz wosk do pogrzebu. (6) Proszę także, byś przyniosła mi coś z potraw, jakie zwykłaś mi dawać, gdy byłem chory w Rzymie.
[Dum vero hec scriberentur, ostensum est in Spiritu sancto s. Francisco, quod domina Iacoba veniebat ad eum et secum ducens omnia predicta portabat. Unde statim dixit scribenti: „Non scribas amplius, quia non oportet, et litteram ipsam reponas”. Et mirati sunt universi quare litteram non permittebat compleri. Et ecce, facto modici temporis intervallo, domina Iacoba sonavit ad portam; ad quam cum ivisset portarius, invenit dictam dominam Iacobam, nobilissimam romanam, cum duobus filiis senatoribus et militum maxima comitiva, que veniebat ad s. Franciscum. Et portabat secum omnia illa que s. Franciscus scribebat in littera»]
[Podczas gdy to jeszcze pisali, św. Franciszkowi, w Duchu Świętym zostało ukazane, że pani Jakobina przybyła do niego i przyniosła ze sobą to wszystko, o czym była mowa. Dlatego natychmiast rzekł do piszącego: „Nie pisz więcej, bo nie potrzeba i odłóż ten list!”. A wszyscy zdziwili się, dlaczego nie pozwolił dokończyć listu. I oto po upływie krótkiego odstępu czasu pani Jakobina zadzwoniła do drzwi; skoro odźwierny podszedł do nich, ujrzał wspomnianą panią Jakobinę, bardzo szlachetną Rzymiankę, z dwoma jej synami senatorami i bardzo wielkim orszakiem rycerzy, który przybył do świętego Franciszka. I przyniosła ze sobą wszystkie te rzeczy, które święty Franciszek wymienił w liście»]
(Actus beati Francisci et sociorum eius XVIII, 14–23: Fontes Franciscani, 2124–5).
(Por. Dzieje błogosławionego Franciszka i jego towarzyszy, 18, 14–23, w: ŹF, 1979–1980).